Dudak İzlerim

Yarım kalmış bir geçmiş bizimkisi,
Hiçbir zaman çözemeyeceğim nefret mi içimdeki, sevgi mi..
En son ne yaptın dersen hatırlamıyorum..
Ama seninle geçirdiğimiz her anı hatırlıyorum..
Bilmiyorum niye?
Sen varsın tat aldığım herşeyde,
İçtiğim şaraptaki dudak izlerimde bile..
Sen varsın !
Gezdiğim orman yolundaki huzur dolu nefeste..
Seninle ya da sensiz,
Bütün kurduğum düşlerimde..

Hiçkimse

Hiç tanışmamışız gibi yeniden tanısam seni..
Yeniden görsem bana bakarken gülen gözlerinin içini..
Masum bir sevgiydi bendeki,
Ne yaptığımı bilmeden saçmalamak gibi..

Ne zamandır bunu yapmıyordum evet ve senden sonra da yapamadım..

Hiçkimse olamadım..
Çünkü;
Seni tanıdığımdan beri,
Tarih Kasım 6'yı hiç geçmeyecek gibi..

Hiç tanışmamışız gibi yeniden tanısam seni.. Yeniden görsem bana bakarken gülen gözlerinin içini.. Masum bir sevgiydi bendeki, ne yaptığımı bilmeden saçmalamak gibi.. Ne zamandır bunu yapmıyordum evet ve senden sonra da yapamadım.. Çünkü; Seni tanıdığımdan beri, Tarih Kasım 6'yı hiç geçmeyecek gibi..

05 Ağustos · ·

• 
  

Sensizlik

 Sensizlik bomboş sokaklarda tek başına yürümek gibi..
 Geceleri etrafa bakmak ama görememek gibi..
 Aklıma gelen tek şey sensin her yumduğumda gözlerimi..
 Ruhumu saran içimdeki tatlı huzur sensin.
 Sen varsan eğer mutluluklar hiç tükenmez bu bedende..
 Gidersen birgün yıkılırım herhalde..
 Damla damla erirdim yokluğunda..
 Sana sahip olmak o kadar güzel ki,
 Sen benim içimdesin buna engel olamam ki.
 Başımı göğsüne yasladığımda hissettiğim duyguyu,
 Bir başkasında nasıl hissedebilirim ki?
 Seviyorum seni inatçı, yaramaz çocuklar gibi..
 Delice esen rüzgar gibi, içine hapsettin beni.
 Kurtulmak varken, tüm benliğimi okşayan rüzgara kapılıp,
 Herşeyden çok istedim süreklenmeyi..
 İçime dokunan senin gözlerin,
 Bakmasan bile sen bensin, ben de senim,
 Toprağa yağan yağmur gibi..
                                                                                                                                08.10.2009

Uzak

 Sensizliğe hapsolmuş içimde,
 Çığlıklar atsam da, kızsam da,
 Sana değil kendime !
 Biliyorum duymassın, anlamazsın.
 Duyarsızlığın bir kılıç gibi,
 Sustukça içime saplanan,
 Yaşattıklarından darbesini alan
 Bazen yanan bazen sönen bir volkan..
 Bunu sana anlatamam !
 Bakışlarındı içimi dolduran,
 Hüznümü neşe yapan,
 Ellerindi soğukta beni ısıtan..
 Şimdi çok başka yerde onlar..
 Çözülmüş bağların hem bedenimden hem ruhumdan..
 Gitmiş en kuytulara..
 Sadece umutlar kalmış,
 Hala "hani belki?" demekten çekinmeyen umutlar..
 Özledim umutları, şimdi bana çok uzaklar..
                                           
08.12.2008

Korkaksın Sen !

 Sen anlardın beni
 Bazen bir bakışın yeterdi,
 Bazen ise şevkatli ellerin..
 Sözcükler ağzından hiç dökülmezdi belki
 Ama bilirdim beni sevdiğini..
 Sana kavuşmak için o kadar insan tanıdım ki,
 Bir çift göze aldanmazdım, aldanmadım..
 Çözdüm seni, geçirdiğimiz her dakikada,
 Ellerin ellerime değdiği anda..
 Öyle korkaktın ki sen,
 Kendinden kaçabilecek kadar..
 Öyle bağlıydım ki ben,
 Hiç sahip olamadığım birşeyi kabullenebilecek kadar..
 Ne git demesini bildin, ne kal..
 Şimdi geriye kalan, boş ve anlamsız bakışlar..
 Öyle korkaktın ki sen,
 Güçlü duygularını bastırabilecek kadar..
 Öyle bağlıydım ki ben,
 İçim acısa da mücadele edebilecek kadar..
 Şimdi biz birbirimize sarılmazken,
 Ağrı kesiciler yeter mi gece sancılarımıza?
 Biz birbirimizi kaybederken bir hiç uğruna !
 Söylesene geriye kalan bomboş kesitler hüznümüzü saklamaya yeter mi?
 Böylesine özlerken, bir rüzgar çıkarıp içimizi ürpertmek neden?
 Ben bunca vakit uyutulmuşken,
 Biz birbirimizin sarhoşluğunda,
 Hep aynı zamanda, huzurla uyurduk..
 Şimdi bak gökyüzüne beyaz bulutların kaldı mı?
 Peki ya yağmur sonrası gökkuşağın?
 Hiçbiri yok !
 Çünkü sen yoksun !
 Korkaksın sen !

29.12.2010